۱۳۸۸ آذر ۲۰, جمعه

[45] - جامعه شناسی هنر نوشته ی ژان دو وینیو

جامعه شناسی هنر* ژان دو وینیو شامل بسیاری از نکته هایی است که دقدقه ی این روزهای من است: ارتباط میان هنر و علوم انسانی و چگونگی پیوند میان هنرمند، اثر هنری و مخاطب. بخش کوتاهی از کتاب را برای نوشتن در بلاگم انتخاب کردم که بسیار مورد توجهم واقع شد و با آن هم رای هستم:
... بدترین بلایی که ممکن است بر سر فعالیت هنری بیاید این است که سر در درون خود فرو کند، از خود تغذیه کند و خود را به تباهی بکشد یا بر آنچه مایه ی نابودی آن است دامن بزند. در این صورت، هنرمند در نوعی محیط بسته و محصور زندگی می کند، همانگونه که سرخپوستان آمریکا می کنند. زبان چنین هنرمندی، زبان یک گروه بسته است که هدف عمده اش خدمت به تصویری است که خود از برتری و انزوای خودش ساخته است. این وسیله برای دفاع از خود در برابر زندگی واقعی و پاسداری از ارزشهای خودی در برابر خطر است. البته گاهی در دوران هرج و مرج اجتماعی یا سلطه ی نظامی، این انزواجویی به هنرمندان اجازه می دهد که بذرهای خلاقیت را از نابودی برهانند، همانگونه که در چین در زمان هجوم منچوری دیده شد. ... (صفحه ی 94)
* جامعه شناسی هنر / ژان دو وینیو / ترجمه ی مهدی سحابی / نشر مرکز / چاپ سوم 1386 / 178 صفحه / 2500 تومان

4 comments:

گربه ی ایرانی گفت...

به! آقای پست مدرن! بابا فکر کردم یهو نتو ول کردی رفتی.
...والا من هر چی فکر کردم یادم نیومد آخرین کامنتت کی بود که من زیرش جواب دادم.این حافظه یاری نمی کنه ...
این پست هم منو یاد اولین کلاس های جامعه شناسی دانشگاه میندازه که همش به پیشنهاد دادن آقای استاد به دخترهای مختلف کلاس گذشت! (بعدها اون استاد رو انداختن بیرون).
ایشالا این مراودات رو دنبال خواهیم کرد :)

علیرضا کیانی گفت...

درود بر دغدغه های شکوهمند هنرمندی که دیگران را از دم دروازه ی هنر به بیرون راند!

Alireza گفت...

:)

vahid گفت...

سلام
از تراموا اومدم وبلاگ شما
اما خیلی فونت ریزی داره
ان شا الله در دفعه دیگری مطالعه می کنم وبلاگ را و کامنت می گزارم

ارسال یک نظر