[26] - Delivered on: 09/25/2009 09:40 AM

راه پر فراز و نشیبی بود. گاهی امیدواری ها و نا امیدی های پی در پی ساعت می زد. یعنی این ساعت نا امید بودیم و احساس می کردیم تلاشهایمان به هدر رفته است؛ ساعت بعد راهی جدید می یافتیم و مشکل را حل می کردیم. برای مثال همین ماجرای پست کردن. اول رفتیم شرکت فلان که حرف مفتی تحویلمان داد شبیه این : پست آمـ ـریـ ـکـ ـا سی دی قبول نمی کنه ! بعد رفتیم پیش شرکت دوم که ازمان تعهد گرفت که فیلم دارای مفاهیم مـ ـبـ ـتـ ـذل و سـ ـیـ ـاسـ ـی نیست. ما هم صادقانه گفتیم ممکن است مـ ـبـ ـتـ ـذل نباشد اما تا حدودی سـ ـیـ ـاسـ ـی هست. پرسیدیم بازبینی می شود یا نه و اگر بازبینی می شود، سطح تحملشان چقدر است؟ طرف گفت احتمال زیاد بازبینی می شود و سطح تحملشان یک هم نیست، صفر است. بعد از صحبت کردن با یکی از دوستانم ( دستت درد نکنه وحید! ) و یک سری ماجرای دیگر به این نتیجه رسیدیم که فیلم را پست نکنیم. دست از پا دراز تر آمدیم بیرون از دفتر شرکت. دنبال این بودیم که فیلم را آپلود کنیم و دوستی در آمـ ـریـ ـکا بیابیم تا فیلم را دانلود و پست کند. آن هم در کمتر از بیست و چهار ساعت. شانس به ما رو کرد و شرکتی یافتیم که پست هوایی داشت و به ما تضمین داد که داخل بسته نگاه نمی شود و فیلم را پست کردیم تا تنها چند ساعت مانده به پایان زمان تحویل آثار فیلم ما در آمـ ـریـ ـکا باشد. به اینها اضافه کنید دردسرهای زیر نویس کردن، تدوین نهایی، پرداخت 100$ ورودی به جشنواره که خودش ماجرایی مفصل دارد و البته چند مورد دیگر که دقیقا با ساعت های آخر کشیده بود. خلاصه اینکه به سلامتی تمام شد و رسید به جشنواره. حالا باید دو، سه ماهی صبر کنیم تا لیست راه یافته ها را اعلام کنند.