همیشه فکر می کنم که قسمتی از وجود در قرن بیستم جا مانده است. به خصوص در دهه ی نود. دوست دارم دوباره جام جهانی در فرانسه برگزار شود. دوست دارم دوباره فرانسه قهرمان شود و ژاک شیراک دوباره رئیس جمهور فرانسه باشد. برای همین تیم میلان را دوست دارم ستاره هایی که دیگر دست اول نیستند را توی زمین نگه می دارد - به درک که قهرمان نمی شود - همین که می بینی مالدینی پا به توپ است خودش کلی خاطره است. اینکه می بینی هر از گاهی آبیاتی ( رویای کودکی ام ) هنوز دروازه بان است کلی ذوق می کند آدم. یا اینکه دوست دارم دوباره کیارستمی جایزه اول کنز را بگیرد. یا همین کادیلاک های سیاه باقی مانده از زمان شاه. دوست دارم یکی داشته باشم. دوست دارم همه چیز تکرار شود. اصلا دوست دارم این دهه ی اول قرن بیست و یکم را کلا حذف کنم تا قرن بیست و یک از سال 2010 شروع شود. من دوازده سال اول زندگی ام را در قرن بیستم زندگی کردم، و از آن دوازده سال دهها برابر بیشتر خوشم می آید تا این ده سالی که در قرن بیست و یک زندگی کردم. به نظرم کلا قرن گهی است.
وقتی به این فکر می کنم که کاش زمان به بعضی از چیزها رحم می کرد و نابودشان نمی کرد به این نتیجه میرسم که یا زود پیر شده ام یا کلا در حال منقرض شدن هستم، مثل دایناسورها، مثل گوست داگ در فیلم گوست داگ.
4 comments:
از فوتبال که چیزی نمی‌دونم . ولی حست رو درک می‌کنم . شبیه این حس رو به سال‌هایی دارم که هرگز ندیدمشون . به تهران سال‌های سی تا چهل خورشیدی . تصور اینکه موج روشنفکری کم کم وارد جامعه می‌شده برام جالبه . تصور تئاتر ، سینما ، کتاب‌فروشی ، دانشگاه تهران و ... دیوونه‌ام می‌کنه .
با درود.
1-"کاش زمان به بعضی چیزها رحم می کرد"
زیبا بود،خیلی. درهمان لحظه که خواندم این جمله را، بسیار لذت بردم.سپاسگزارم.
2-و اما راجع به عرضم. می خواهید من شماره ی تماس بدهم یا شما؟
3-یک اعتراف. خوشا به حالتان که هنری دارید."غیر از هنر که تاج سر آفرینش است دوران هیچ سلطنتی جاودانه نیست"
من والتر زنگا و گویگوچه آ دروازه بانهای دوران کودکی م بودن خیلی فرق داره سن و سالمون یعنی؟
در ضمن ایتالیا رو به رفانسه ترجیح می دم بی ام و رو به کادیلاک!
1.کتابی داشتم به نام "صورت بندی مدرنیته و پست مدرنیته " , کتاب جالبی بود ولی در بخش های هنری واسه من بی اطلاع فقط تشنگی رو افزون می کرد ... خوشحال میشم که از دانشت استفاده کنم که پیامبر عظیم الشان می فرماید : زکات العلم نشره !
2.نوستالوژی ورزشی برای من با قهرمانی منچستر در فینال 99 , دیوید بکام و تیم ملی انگلیس گره خورده ... باور کردن این واقعیت که از اون شب رویایی یک دهه گذشته یه ذره سخته ! ... نمی خواهم بمیرم , با که باید گفت !؟ کجا باید ندا سر داد!؟
ارسال یک نظر